Name Artwork: Sanctuary/Is it safe?
Artist: Dan Witz
Location: Centrum en Ring, Heerlen.
Year: 2017
Dan Witz (60) is één van ‘s-werelds pioniers van de street-art-beweging. In het New York van de jaren zeventig en tachtig maakte hij naam als straatkunstenaar. In de vervallen, failliete stad die The Big Apple eind jaren zeventig, begin jaren tachtig was, veranderden muren en metrowagons in openbare kunstgalerieën. Witz, destijds kunststudent, raakte geïnspireerd. “Maar ik wilde niet van die grote werken maken, zoals de graffiti-jongens dat deden”, blikt hij terug. Overal in de verpauperde straten van New York verschenen subtiel geschilderde kolibries, in bonte kleuren. Zijn bekendheid groeide. Ook zijn afbeeldingen van een gezichtloos figuur in een zwarte ‘hoodie’–een sweater met capuchon–vonden hun weg door de stad. Tegelijkertijd exposeerde Witz tevens als realistisch kunstenaar in de galerieën van New York; geen street art, maar atelierkunst.
Witz–voor het eerst in Heerlen–heeft zich vooraf verdiept in onze voormalige mijnstad. “Heerlen lijkt op het eerste gezicht bijna te netjes”, vond hij. “Maar ik weet én voel dat er zich veel onder de oppervlakte afspeelt. Dat mensen hier een andere realiteit ervaren; een die je niet direct ziet.”
Dat is volgens Witz de essentie van street art: de onderstroom van een stad naar de oppervlakte brengen. “Niet alles gaat goed in de wereld. Alleen: je moet het wíllen zien. Via kunst kun je de dialoog hierover aangaan met mensen. Street art is immers het bewijs dat mensen wakker zijn: het gaat om kunstenaars die deze andere realiteit opmerken en via hun werk laten zien.”
Dan Witz (60) is one of the world’s pioneers of the street-art movement. In 1970s and 1980s New York, he made a name for himself as a street artist. In the run-down, bankrupt city that was The Big Apple in the late 1970s and early 1980s, walls and underground cars turned into public art galleries. Witz, an art student at the time, became inspired. “But I didn’t want to make these big works like the graffiti guys did,” he looks back. Subtly painted hummingbirds, in variegated colours, appeared everywhere on the impoverished streets of New York. His fame grew. His depictions of a faceless figure in a black ‘hoodie’-a hooded sweatshirt-were also making their way around the city. At the same time, Witz was also exhibiting as a realist artist in New York galleries; not street art, but studio art.
Witz-for the first time in Heerlen-had studied our former mining town beforehand. “Heerlen seems almost too neat at first glance,” he thought. “But I know and feel that there is a lot going on under the surface. That people experience a different reality here; one you don’t see right away.”
According to Witz, this is the essence of street art: bringing the undercurrent of a city to the surface. “Not everything goes right in the world. Only: you have to want to see it. Through art, you can start a dialogue with people about this. After all, street art is proof that people are awake: it’s about artists noticing this other reality and showing it through their work.”
